Dla małej osóbki trochę dziwnej zupki, czyli Mamyeli eksperymenty i ... Elek wniebowzięty?

Ależ ja byłam wydygana, że moją eksperymentalną miksturę Elka uzna za kulinarną torturę. I chociaż po dostarczeniu moim kubkom smakowym próbki do analizy usłyszałam od nich: 

"słuchaj matka, my się trochę na smakach znamy i według nas - a jest nas sporo - nie masz się czego bać, kubeczki twojej córeczki, choć niedoświadczone, będą tym smakiem zauroczone", 

to z lekką taką nieśmiałością ;) zbliżyłam brzeg łyżeczki w kierunku Eleczki. Nie potrafiłam bowiem zaufać w stu procentach moim receptorom, wiadomo dlaczego - one są moje a Ela ma swoje. Kto wie jaka będzie ich reakcja? Moje naczynia mogą być smakiem zachwycone, jej zniesmaczone.
- Ej Mamoeli - głos rozsądku odezwać się ośmielił. - Nie przekonasz się czy córce zupa smakuje, jeśli jej dziecina nie spróbuje.
- Masz rację - pomyślałam i zadziałałam :).
Z mojej strony zadziała się akcja a ze strony młodzieży pięęękna reakcja. I oto zawartość łyżeczki została w całości najpierw rozdrobniona (bo Ela już uzębiona) a potem chłopcy i dziewczęta...dziwna zupa została ochoczo połknięta.

Trochę dziwna zupka
(u nas po 8 miesiącu)

1/2 dużego batata
1/2 jabłka
15 g mięsa z indyka
łyżeczka masła
ok. 1/4 szklanki soku jabłkowego
ok. 3 łyżki jogurtu naturalnego
szczypta cynamonu

Przygotowanie


15 g mięsa z indyka gotujemy na parze.

Batata i jabłko kroimy w dużą kostkę i gotujemy na parze do czasu aż staną się miękkie.

( W parowarze najpierw ułożyłam mięso i batata a po 10 minutach dorzuciłam jabłko. Wszystko w sumie parowało się około 20 minut.)

Ugotowane mięso rozdrabniamy i przekładamy do miseczki razem z batatem oraz jabłkiem - czekamy chwilę aż przestygną.

Sok jabłkowy łączymy z jogurtem i cynamonem, lekko podgrzewamy i przekładamy do miseczki.

Wszystko ze sobą łączymy i proponujemy młodzieży.