Kilka wskazówek na temat pieczenia pierwszego żytniego chlebka "bebka" (jak mawia córka Elżulka) oraz ... O muszce i dziewuszce

Najpierw muszę o musze - potem mogę o chlebie :).

Przyfrunęła pewna maleńka do okienka. Przycupnęła. Skrzydłem nieśmiało machnęła  raz, drugi

... i ...

swą obecnością sprawiła, że się dziewuszka wystraszyła. Ale tak się WYS - TRA - SZY - ŁA, że rodzicielka zaczęła podejrzewać u Elka fobię  na owady. Zatem, by Elkowy stan lękowy się nie pogłębiał i by po każdym spotkaniu dziewuszki z mumami (czyt. z muchami) Mamaelki nie była zmuszona mierzyć się z baaaardzo głośnymi objawami lęku u córki  -  Mamaelki zdecydowała, że zacznie oswajać dziewuszkę z owadami ... ilustracjami. Pomyślała sobie, ... że skoro na nią samą ilustracje Emilii Dziubak (klik) działają tak bardzo kojąco, to może na córę też podziałają ... uspokajająco ;). Jak Mamaelki wymyśliła, tak zrobiła. Posadziła zatem Elkę na kolanach i zaczęła oswajanie przez:

much oglądanie,

delikatne głaskanie (wsadzanie palca w oko zaliczamy do głaskania ;))

oraz przytulanie.

Oswajanie przez czytanie Mamaelki sobie odpuściła, bo do pięknej, ale trudnej treści książeczki rozum Eleczki jeszcze nie dorósł. Kiedy już dorośnie, będziemy Elce czytać bajkę o muszce Jętce - bohaterce "W pogoni za życiem" a ... wtedy wielka już Elka pewnie zacznie zadawać bardzo trudne pytania odnośnie życia i umierania. 

Teraz tylko oglądamy, muchy oswajamy i ...

zajadamy się chlebem.

Chleb żytni na miodzie

1/2 kg zakwasu
1/2 kg mąki żytniej (typ 720)
ok. 1 szklanka wody
1 płaska łyżka soli
1 łyżka miodu

Przygotowanie

W pięciodniowym zakwasie (klik) namnożyło się już tyle drożdży, że ich ilość spokojnie wystarczy do udźwignięcia ciasta bez dodatkowych spulchniaczy, dlatego możemy go spokojnie użyć do wypieku pierwszego chleba. W tym celu 500 g wyhodowanego zakwasu przekładamy do dużej miski, a pozostałe 100 g przekładamy do słoika. (Niech słoik będzie większy niż mniejszy, bo zakwas, nim uśnie w lodówce, będzie rósł i ze słoika będzie próbował wyjść.) Te 100 g zdeponowane w lodówce przyda się przy następnym pieczeniu chleba!

Wszystkie składniki ze sobą łączymy

i dokładnie wyrabiamy ciasto ... (z sercem, koniecznie z sercem :)). Nie zniechęcamy się tym, że ciasto będzie się do nas baaardzo lepiło.

Wyrobione ciasto odstawiamy na 20 minut do nagrzanego (do 40 stopni) piekarnika. Jeśli w piekarniku mamy funkcję wyrastania ciasta możemy z niej skorzystać.

Po upływie 20 minut wyrabiamy ciasto raz jeszcze. (Przy kolejnych pieczeniach, kiedy zakwas będzie silniejszy, nie trzeba będzie dodatkowo wyrabiać ciasta.)

Następnie przekładamy ciasto zwilżonymi dłońmi do formy (ok. 1/2 wysokości), wyłożonej wcześniej papierem do pieczenia. (Najczęściej chleb piekę w podłużnej formie keksowej.)

Ciasto wygładzamy zwilżonymi dłońmi.

Chleb pozostawiamy do wyrośnięcia w ciepłym miejscu na 5 godzin. (Nasłoneczniony parapet będzie dobrym miejscem dla rosnącego chleba. Czasem chleb potrzebuje nawet 7 godzin, żeby sobie spokojnie wyrosnąć.)

W trakcie wyrastania chleba możemy zwilżać go wodą, by skórka po upieczeniu nie była zbyt twarda. (Nam twarda nie przeszkadza :). 

Po upływie ok. 5 godzin, gdy chleb podwoi swoją objętość, nagrzewamy piekarnik do 200 stopni, zwilżamy chleb wodą i pieczemy go przez około 70 minut. (Chleb piekę na środkowej szynie przy włączonej górnej oraz dolnej grzałce, bez termoobiegu. )

Po upływie ok. 70 minut (każdy piekarnik jest inny, więc trudno podać dokładny czas) wyjmujemy chleb z piekarnika  i smarujemy go wodą, by nadać mu połysk. (Chleb po posmarowaniu wodą nieco ściemnieje :)). Następnie wyjmujemy go z formy, odklejamy od niego papier i pozostawiamy do ostygnięcia (koniecznie na ruszcie, by z każdej strony był dopływ powietrza, tak by chleb mógł odparować).

Smacznego! Udanych wypieków!